Doorwaadbare
plaats (ook wel ‘voorde’ genoemd)
Nog
’n Kei
Markweg tussen Meerle
en Meersel Dreef, Marckbrug
Na 9300 meter komt u aan
op de Markweg, die loopt van Meerle
tot Meersel Dreef. U moet hier weer goed uitkijken,
want het kan er druk wezen! Ik schat dat zo’n 75 procent van de fietsers
hier rechtsaf slaat. Immers, u bent vlakbij de terrasjes van Meersel Dreef alwaar de tapkasten ‘ongeduldig’
staan te wachten om geledigd te worden. Voor veel fietsers houdt hier het
fietspad langs de Mark op! Je ruikt hier ter plaatse nog net geen bierlucht,
maar het had wel zo kunnen zijn. Je zou nu ook kunnen zeggen: hier eindigt het
Nederlandse gedeelte van het fietspad en begint het Belgische. Een
‘beetje’ fietser gaat nu gelijk België in.
Grenspaal
nummer 218, uit 1843
Na 9500 meter staat
grenspaal nummer 218 en die staat er sinds 1843. Vlak daarnaast staat een
monument. Het zijn twee boompjes met een soortement van ‘rondgetrokken
vangrail’ hieromheen, genaamd: “Oesters & Parels.” Zou
dit ook onder ‘kunst’ vallen? U moet zelf maar even oordelen, er staat
een bord bij met de betekenis van het ‘hele spul.’
Monument
Oesters & Parels, naast de grenspaal
Stuw
met weg daaroverheen, verval is ca. 1 meter
Na 10100 meter komt u deze
stuw tegen met een verval van ongeveer 1 meter. Deze stuw heeft aan de
achterzijde een zogenaamde visdoorgang. Het water stroomt hier ter plaatse op
zo’n wijze, dat de vissen van dit verval geen hinder ondervinden en dus
gewoon verder hun tocht kunnen voortzetten. Ze worden als het ware hier
automatisch naar toe geleid.
Wat bovendien in dit
gedeelte van België sterk opvalt is, dat de omgeving heel erg verschillend
is ten opzichte van het Nederlandse gedeelte. Het fietspad gaat meer
‘kronkelen,’ om allerlei bosjes en vennen heen, er zijn meer
bruggetjes en er zijn beduidend meer plekken waar banken staan waarop u even
kunt uitrusten. Zoals ik al schreef, het fietspad in België wordt door
veel minder mensen tegelijkertijd bereden. (die zitten immers allemaal te
‘pimpelen’ in Meersel Dreef). Het wordt
niet alleen rustiger met de tegenliggers, maar je hoort ook slechts nog de
natuurlijke omgevingsgeluiden. Mijn ervaring is, dat het Belgische gedeelte
toch wel wat interessanter te noemen is dan het Nederlandse.
Achterzijde
van de stuw met een visdoorgang.
Het
eerste houten/stalen boogbruggetje met rechts de tuinen van de paters
Kapucijnen
Na 10500 meter komt u het
eerste houten boogbruggetje tegen, zo zijn er ’n paar. U moet wel even
flink ‘aanzetten’ anders valt u misschien van uw fiets af! Zoals ik
al schreef is het fietspad in België zeer gevarieerd. Het is zéker
geen mountainbike parcours, maar toch dacht ik daar even aan toen ik aan het
fietsen was. Het is een fietspad voor de ‘gevorderde’ fietser. Om
samen met kleine kinderen hier te gaan rijden is mijns inziens af te raden.
Maar nogmaals gezegd: “gewoon goed opletten en u komt weer veilig
thuis!”
Oude
toegangspoort landgoed (1)
Oude
toegangspoort landgoed (1)
(Foto:
29 oktober 2008)
Na 11000 meter komt u deze
oude (wel wat verwaarloosde) toegangspoort tegen. De vraag ‘reist’
nu: wat ligt daarachter? Een monumentale boerderij, landhuis of kasteel is van
hieruit niet te zien. Ik heb nog geen poging ondernomen daar iets over te
vinden. Wellicht zal iemand die dit leest er iets meer over kunnen vertellen.
Dat wacht ik dan wel even af.
Ja,
ik weet het ondertussen. Kees van den Goorbergh, oud-Bredanaar
en reeds zo’n 25 jaar woonachtig in Meersel
Dreef, wist me te vertellen dat dit een toegang is naar een boerderij, die nu
dienst doet als buitenhuis, ergens 200 meter verderop. Het bruggetje is de
voormalige trambrug en ligt in het verlengde van de Oude Tramweg, Meersel Dreef. Toch staat er een eind verderop een soort
van kasteel. Deze is bereikbaar vanaf de Strijbeekse
weg. Aan dit kasteel zit een ‘verhaal’ vast, maar ik weet hier
verder niets van.
Inmiddels is er wat meer bekend over het kasteel achter deze
toegangspoort.
Zie het artikel met diverse foto’s:
Zicht
in de Oude Tramweg
(Foto:
29 oktober 2008)
Tweede
houten/stalen boogbruggetje ter plaatse van de watermolen Meersel
Dreef
Na 11800 meter naderen we
het tweede houten boogbruggetje. Ook hier weer even flink
‘aanzetten’ met de fiets.
Markweg tussen Meerle
en Meersel Dreef, brug de Marck
Na 12000 meter komen we
aan op de Markweg, die loopt van Meerle
naar Meersel Dreef over Belgisch grondgebied.
Hiervoor hadden we ook al een situatie, het Nederlands gedeelte, met dezelfde
namen. Ook deze brug heet de Marckbrug. Het fietspad gaat uiteraard weer
rechtdoor. Voor het oversteken van deze weg moet u weer goed uitkijken. Als u
hier rechtsaf zou slaan, ziet u ongeveer 50 meter verder aan de rechterkant de
reeds op deze site afgebeelde watermolen staan, waarbij u in het vervolg weer
in het centrum van Meersel Dreef zou uitkomen (tussen
al die ‘dorstlessende’ Nederlanders). U kunt zich nu nog even
bedenken alvorens u verder gaat. Een heel klein stukje in het vervolg van het
fietspad komt u over een houten bruggetje, dat loopt over een stuw, die een
verval heeft van zo’n 2 meter. Dat kunt u uit de verte al horen. ‘Het
lijkt wel of u in het buitenland bent!’
Ook
hier wat aanvullende informatie: De stuw die in de nabijheid ligt van de
watermolen is nodig om de watermolen te kunnen voorzien van voldoende water en
deze stuw is eigendom van de molenaar. Aldus Kees van den Goorbergh, die ook
rondleidingen geeft in deze watermolen. Voor informatie hieromtrent, zie de
website: www.meerseldreef.be
Houten
brug over een stuw met een verval van ca. 2 meter
Idem,
gezien vanuit het weiland
(Foto:
29 oktober 2008)